เกาะแมน

เกาะแมน(อังกฤษ) Ellan Vannin (เกาะแมน)
เกาะแมน
ธง ตราแผ่นดิน
คติประจำใจ : Quocunque Jeceris, Stabit (ภาษาละติน แปลว่า "โยนไปที่ไหน มันก็จะยืน")
ภาษาทางการ	เกาะแมน , อังกฤษ
เมืองหลวง	ดักลาส
รูปแบบการปกครองและการปกครอง	British Crown Estate 1
ประมุขแห่งรัฐ	ลอร์ดแห่งมานน์ เอลิซาเบธที่ 2 เป็นตัวแทนของ ผู้ว่าการ จอห์น โลริเมอร์
หัวหน้ารัฐบาล	หัวหน้าคณะรัฐมนตรี Alfred Cannan
พื้นผิว	572 กม²
ประชากร	84,640 (ณ ปี 2564) [1]
ความหนาแน่นของประชากร	146.97 ประชากรต่อกิโลเมตร²
สกุลเงิน	ปอนด์ไอล์ออฟแมน (IMP) ปอนด์สเตอร์ลิง (GBP)
เพลงชาติ	Arrane Ashoonagh dy Vannin
วันหยุดประจำชาติ	5 กรกฎาคม ( วัน Tynwald )
เขตเวลา	UTC±0 UTC+1 (มีนาคมถึงตุลาคม)
ป้ายทะเบียนรถ	GBM
ISO 3166	IM , IMN, 833
อินเทอร์เน็ตTLD	.ใน
รหัสพื้นที่โทรศัพท์	+44-1624
1การรายงานโดยตรงต่อ British Crown แต่ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร

เกาะแมน [ ˌaɪləvˈmæn ] (เดิมชื่อIsle of Mann ; German Insel Man , Manx Ellan Vannin [ ˈɛlʲən ˈvanɪn ] หรือMannin [ ˈmanɪn ] สำหรับระยะสั้น) เป็นเกาะในทะเลไอริช ในฐานะที่ เป็นอิสระ ของ Crown Dependency รายงาน โดยตรงต่อBritish Crownแต่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรหรือดินแดนโพ้นทะเลของอังกฤษ นอกจากนี้ยังเป็นนิติบุคคลแยกต่างหากและไม่เคยเป็นสมาชิกของ สหภาพยุโรป . เกาะแมนเป็นที่รู้จักในฐานะที่หลบภาษีและเป็นที่ตั้งของบริษัทนอกอาณาเขต เช่นเดียวกับการ แข่งขันรถจักรยานยนต์TT ของ Isle of Man

ภูมิศาสตร์

ที่ตั้ง

เกาะแมนเป็นหนึ่งในเกาะอังกฤษและตั้งอยู่ในทะเลไอริชระหว่างสกอตแลนด์ (ห่างออกไป 29 กม.), อังกฤษ (48 กม.), ไอร์แลนด์เหนือ (52 กม.), เวลส์ (71 กม.) และสาธารณรัฐไอร์แลนด์ (85 กม.) กม.)

ภูมิประเทศ

พื้นที่ราบทางตอนเหนือของเกาะแมน มองจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ ที่ด้านล่างของภาพคือ Kirk Michael ตรงกลาง แรมซีย์มองเห็นได้เป็นจุดสว่างบนชายฝั่งตะวันออก

ภาพรวม

เกาะที่มีพื้นที่ 572 ตารางกิโลเมตรส่วนใหญ่เป็นเนินเขา จุดที่สูงที่สุดคือส ไนล์เฟล ล์ สูง 621 ม. ซึ่งเข้าถึงได้โดยทางรถไฟภูเขาสไนล์แฟลล์

ทางเหนือสุดของเกาะจะแบนมาก ส่วนนี้เกิดจากการทับถมของ ตะกอน

เกาะยาว 52 กม. กว้าง 22 กม. มีชายฝั่งทะเล 160 กม.

แม่น้ำซั ลบีที่ยาวที่สุดมีความยาว 17 กม.

ซัลบี้ เกล็น

Sulby Glen เป็นหุบเขาทางเหนือของเกาะ เกลน (หรือหุบเขา) ได้ชื่อมาจากความจริงที่ว่าแม่น้ำซั ลบี ไหลไปทางเหนือ หุบเขามีความยาวสามกิโลเมตรและมีความกว้างสูงสุด 300 เมตรและความกว้างขั้นต่ำน้อยกว่า 50 เมตร

เกาะย่อย ลูกวัว ออฟ แมน

ที่ระยะทางน้อยกว่า 500 เมตรจากปลายสุดทางตะวันตกเฉียงใต้และคั่นด้วยCalf Sound (ใน Manx: "Yn Challoo") เป็นเกาะด้านข้าง ของ Calf of Manและเกาะเล็ก ๆ และโขดหิน

ภูมิอากาศ

เนื่องจากที่ตั้งของเกาะ เกาะนี้มีอากาศชื้นและอบอุ่น โดยมีฤดูหนาวที่ไม่รุนแรงและฤดูร้อนที่เย็นสบาย มีหิมะตกน้อยกว่าเฮลโกแลนด์

เรื่องราว

เกาะแมนในช่วงเวลาที่สแกนดิเนเวียปกครองในเกาะอังกฤษชั้นนอกประมาณ 1200

Braaidในใจกลางเกาะแมน มีบ้านทรงกลมและเรือนหลังยาวสองหลัง ประมาณ 950–650 ปีก่อนคริสตกาล Ch.

ตามตำนานเก่าแก่ของชาวไอริช เกาะนี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อยักษ์ไอริช ฟิออน แมค คัมเฮล ล์ (อังกฤษ: "ฟินน์ แมคคูล") ขว้างที่ดินผืนหนึ่งใส่ ศัตรู ชาวสก็อตแลนด์โดยทิ้งหลุมไว้Lough Neagh อย่างไรก็ตาม เขาพลาดเป้าหมายของเขา และกลุ่มนั้นก็จบลงใน ทะเล ไอริชในฐานะเกาะแมน

ผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรกคือผู้ล่า-รวบรวมที่อาศัยอยู่ใน 6 สหัสวรรษก่อนคริสต์ศักราช ถูกดึงดูดด้วยความอุดมสมบูรณ์ของปลาและสัตว์น้ำอื่นๆ ด้วยการมาถึงของไถนายุคหินใหม่ เริ่มต้นขึ้นบนเกาะ ทิ้งไซต์หินใหญ่ ไว้เบื้องหลัง (เช่นBallafayle , Cashtal yn Ard , Cloven Stones , King Orry's Grave , Mull HillและThe Braaid ) ต่อมาคือCorvalley CairnและOgham และ Runestones แห่งเกาะแมน

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 เกาะแมนเคยเป็น ด่านหน้าของ ไวกิ้งและจนถึงศตวรรษที่ 13 ส่วนหนึ่งของอาณาจักรนอร์เวย์ ( จาร์ลทุมส์ ) แห่ง เฮอ บ ริดีส ( อาณาจักรแห่งไอล์ส) ^[2]สถานที่ฝังศพของPagan Lady of Peelบนเกาะ St Patrick เป็นเครื่องยืนยันถึงระยะนี้ เช่นเดียวกับหลุมศพของเรือที่ BalladooleและBallateareและKeeills

ระบบการเมืองของเกาะTynwaldซึ่งยังคงมีอยู่จนถึงทุกวันนี้ มีมาตั้งแต่สมัยนี้ เดิมประกอบด้วยกษัตริย์ ที่ปรึกษาสองคน หัวหน้าคนรับใช้ สภา และกุญแจการชุมนุมของชนชั้นสูงและผู้มีตำแหน่งสูงในท้องที่ ^[2]กษัตริย์นอร์เวย์Magnus VI ในสนธิสัญญาเมืองเพิร์ธในปี 1266 มนุษย์ยก ให้สกอตแลนด์^[2]จากที่พระเจ้า เอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ (ค.ศ. 1272-1307) ได้มา ^[2]เอ็ดเวิร์ดที่ 1 ยกให้การปกครองแบบศักดินา โดยตรง แก่มงกุฎเพื่อแลกกับการจ่ายเงินตามปกติ การปกครองของมนุษย์ใช้ตั้งแต่ 1405 ถึง 1765เอิร์ลแห่งดาร์บี้และเอิร์ลแห่งอาทอลล์ ^[2]เกาะยังคงมีแผ่นไม้กางเขน ทั่วไป และไม้กางเขน จำนวนมาก จากช่วงเวลานี้ เช่นเดียวกับป้อมแหลม ห้า แห่ง

ในปี ค.ศ. 1765 จอร์จที่ 3 เนื่องจากการลักลอบขน ของเพิ่มขึ้น เจ้านายก็กลับมาหาตัวเขาเอง เขารักษาความเป็นอิสระของรัฐสภาของเกาะ แต่ได้นำรายได้จากภาษีและภาษีศุลกากรจากดินแดนนั้นไปยังคลังสมบัติของอังกฤษ ^[2]

เกาะแมนเป็นสถานที่แรกในโลกที่ผู้หญิงสามารถลงคะแนนเสียงได้ในระดับประเทศ แม้ว่าจะไม่ใช่ผู้หญิงทุกคน: ^[3]ในปี 1881 เกาะแมนได้ส่งคะแนนเสียงสากลสำหรับผู้หญิงและผู้ชายไปยังสภาสามัญของไอล์ออฟแมนแต่มีความจำเป็น หนึ่งพระราชยินยอมได้รับเฉพาะสำหรับสิทธิในการออกเสียงสำหรับผู้หญิงโสดและหญิงม่ายที่ดิน ^[4]ในปี พ.ศ. 2435 สิทธิในการออกเสียงลงคะแนนได้ขยายไปถึงสตรีที่เช่าที่ดิน และในปี พ.ศ. 2461 กับสตรีที่สำเร็จการศึกษาอายุเกิน 30 ปี^[3]ในปี พ.ศ. 2462 ได้มีการแนะนำการอธิษฐานของสตรีที่ กระฉับกระเฉงและเฉยเมย ^[3] อยู่ระหว่างการเลือกตั้ง House of Keysและการเลือกตั้งทั่วไปปี 2559ใน สภานิติบัญญัติ ปี 2018 รัฐสภามีสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหญิงเพียง 12 คน ^[3]

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง " ชาวต่างชาติจาก รัฐศัตรู " ถูกกักขังที่เกาะแมน ถือว่าเป็นความเสี่ยงต่อความมั่นคงทางทหาร ในปี พ.ศ. 2482 มีชาวต่างชาติบางคนถูกกักขัง ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1940 (เริ่มการรณรงค์ของชาติตะวันตก) อีกมาก รวมทั้งชาวยิวอพยพจากเยอรมนี มีทั้งหมดหกค่าย โดยที่Hutchinson Internment Camp ^เป็น ที่รู้จักดีที่สุด จากปัญญาชนและศิลปินมากมาย ^[6]

ชาวบ้านเรียกตัวเองและเกาะของพวกเขาว่า " เกาะแมน " ตาม ภาษาเซลติก

ประชากร

การพัฒนาประชากร

ที่มา: สำมะโนของรัฐบาลเกาะแมน^{[7] [8]}

เมือง

สถานที่ที่ใหญ่ที่สุดคือ (ในวงเล็บ: ชื่อภาษาเกลิคเกาะ, จำนวนผู้อยู่อาศัย, Sheading):

• ดักลาส ( ดูลิช , ประชากร 26,667คน กลาง) ^[9]
• ออนชาน ( Kione Droghad , ประชากร 8,600, กลาง)
• แรมซีย์ ( Rhumsaa , ประชากร 6,900, Garff)
• Peel ( Purt ny hInshey , ประชากร 3,800, Glenfaba)
• Port Erin ( Purt Çhiarn , ประชากร 3,200, Rushen)
• Castletown ( Balley Chashtalประชากร 3,000 คน Rushen)
• พอร์ตเซนต์แมรี่ ( Purt-le-Moirrey , ประชากร 1,900, Rushen)
• ลัก เซย์ ( หลักสี่ , ประชากร 1,725, การ์ฟ)

ศาสนา

ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวแองกลิกัน ผู้อยู่อาศัยจำนวนมากนับถือศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิกหรือเป็นเมธอดิสต์แบ๊บติสต์เพรสไบทีเรียนและพยานพระยะโฮวา

ภาษา

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ใช้พูดบนเกาะแมนในวันนี้ ภาษาดั้งเดิมของเกาะคือเกาะแมน (ชื่อที่ถูกต้อง 'Gaelg Vanninagh', ภาษาเยอรมัน "Manx Gaelic") ซึ่งเป็นภาษาเซลติก Ned Maddrellผู้พูดภาษา Manx คนสุดท้ายในขณะนั้นเสียชีวิตในปี 1974 มีการพยายามฟื้นฟูอย่างประสบความสำเร็จ ในปี 1991 ประมาณ 0.8% ของประชากรพูดภาษา Manx อีกครั้ง และมีเจ้าของภาษาอีก 28 คน คนโตที่สุดของพวกเขาเกิดในปี 2534 เกาะแมนมีการสอนในบางโรงเรียน ในปี 2544 ประชากร 2.2% ระบุว่าพวกเขามีทักษะทางภาษาเกาะแมน ^[10]

ข้อมูลประชากร

อายุขัยเฉลี่ยบนเกาะแมนคือ 81.4 ปี และ อัตราการเสียชีวิตของ ทารก อยู่ที่ 0.4% การเติบโตของประชากรคือ 0.65% ⁽¹¹⁾

การเมือง

สถานะทางกฎหมายระหว่างประเทศ

หนังสือเดินทาง

ไอล์ออฟแมนไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรหรืออาณานิคมของคราวน์แต่เนื่องจากรายงานการพึ่งพาคราวน์ของอังกฤษ ( การพึ่งพา มงกุฎ ของอังกฤษ ) รายงานโดยตรงต่อมงกุฏอังกฤษ ดังนั้นจึงไม่ใช่สมาชิกของสหภาพยุโรปด้วย อย่างไรก็ตาม กฎหมายของสหภาพยุโรปบางฉบับมีผลบังคับใช้บนเกาะนี้ และ กฎหมายว่าด้วย ศุลกากรของสหภาพศุลกากรยุโรป ซึ่งบังคับใช้ ในระหว่างการเป็นสมาชิกของสหราชอาณาจักร

ไอล์ออฟแมนที่ปกครองตนเองเป็นอย่างอื่นนั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาของสหราชอาณาจักรใน ความสัมพันธ์ของ อำนาจเหนือซึ่งในหลังถือว่าเป็นตัวแทนของนโยบายต่างประเทศและความมั่นคงทั่วโลกสำหรับรัฐเกาะ

การปกครองตนเองภายในยังอยู่ภายใต้ กฎหมาย ของอังกฤษซึ่งหมายความว่ากฎหมายที่บังคับใช้กับทุกส่วนของสหราชอาณาจักรก็มีผลบังคับใช้กับผู้ชายด้วยเช่นกัน

ประมุขแห่งรัฐ

ประมุขแห่งรัฐมีฉายาว่าLord of Mannในการสะกดแบบดั้งเดิมด้วย N สองเท่า แม้ว่าจะเป็นเพศหญิงก็ตาม สำนักงานนี้จัดขึ้นโดยพระมหากษัตริย์อังกฤษ ซึ่งปัจจุบันคือเอลิซาเบธที่ 2 ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2308 ในชีวิตประจำวันของเกาะ เธอเป็นตัวแทนของ รอง ผู้ว่าราชการ ( รองผู้ว่าการ ) นี้ให้พระราชยินยอม , ความชอบธรรมของพระมหากษัตริย์ , การตัดสินใจทางกฎหมายทางการเมืองในประเทศ. ^[2]

พระมหากษัตริย์อังกฤษใช้อำนาจยับยั้งการทำงานส่วนตัวหรือผ่านทางคณะองคมนตรีบนแผ่นดินใหญ่ของอังกฤษ เลขาธิการ แห่งรัฐด้านกิจการยุติธรรมและอธิการบดี มีผู้แทนในคณะองคมนตรี ในฐานะองคมนตรีในทุกเรื่องที่มีผลกระทบต่อมนุษย์ ^[2]

บ้านของรัฐสภา

รัฐสภา ของ เกาะซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 979 Tynwald (Manx Tinvaal ) หรือที่รู้จักในชื่อTynwald Courtเป็นรัฐสภาที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่มีมาอย่างต่อเนื่อง^[2]ตั้งแต่ Faroese Løgting ซึ่งเปิดดำเนินการมาตั้งแต่ปี 900 และ Icelandic Althingซึ่งอยู่ในเซสชั่นตั้งแต่ 930 ก็ไม่ผ่านอย่างสม่ำเสมอ Tynwaldประกอบด้วยสองห้อง

House of Keysที่ได้รับการเลือกตั้งโดยตรงประกอบด้วยสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 24 คน ในปี 2549 สิทธิในการออกเสียงลงคะแนนได้ขยายไปสู่ชาวเกาะทุกคนที่มีอายุ 16 ปีขึ้นไป ห้องที่สองคือสภา สูง ที่ได้รับการเลือกตั้งหรือครอบครอง โดยตำแหน่งโดยสภาคีย์สภานิติบัญญัติ คณะรัฐมนตรี (ประกอบด้วยสมาชิกสภาคีย์เก้าคน) นำโดยหัวหน้า คณะรัฐมนตรี

ฝ่ายธุรการ

รัฐบาลท้องถิ่นเกี่ยวกับ Man

มีรัฐบาลท้องถิ่น 21 แห่งในเกาะแมน ซึ่งประกอบด้วยสภาเมือง 4 แห่ง สภามณฑล 2 แห่ง สภาหมู่บ้าน 2 แห่ง และ เขตการ ปกครอง 13 แห่ง ⁽¹²⁾

เมือง : Castletown , Douglas , PeelและRamsey

องค์การ บริหารส่วนตำบล : ออน จังและไมเคิล

ฝ่ายบริหารหมู่บ้าน : Port ErinและPort St Mary

เขตการ ปกครอง : Andreas , Arbory ​​, Ballaugh , Braddan , เจ้าสาว , Garff , เยอรมัน , Jurby , Lezayre , Lonan , Malew , Maughold , Marown , Patrick , RushenและSanton

Sheadings (เขตประวัติศาสตร์)

เกาะนี้ถูกแบ่งออกเป็นหก ส่วนตามประวัติศาสตร์ ( manx sheadinyn ):

• Ayre ( Inver Ayre ) ไปทางทิศเหนือ
• Garff ( Garff ) ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ
• ไมเคิล ( มาอิ ล ) ทางตะวันตกเฉียงเหนือ
• Glenfaba ( Glion Faba ) ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้
• กลาง ( Medall ) ในตะวันออกเฉียงใต้
• Rushen ( โรเซียน ) ในภาคใต้

พวกเขายังคงใช้มาจนถึงทุกวันนี้เพื่อสร้างเขตเลือกตั้งสำหรับรัฐสภา

วันหยุดประจำชาติ

วันหยุดประจำชาติคือวันTynwaldตรงกับวันที่ 5 กรกฎาคมของทุกปี ในโอกาสนี้ Tynwald พบ กันในพิธีเปิดโล่งบน Tynwald Hill ใกล้St John's อลิซาเบธที่ 2 เป็นประธานในพิธีนี้ในปี 2546 ^[2]

โครงสร้างพื้นฐาน

การจราจรบนถนน

ความยาวของโครงข่ายถนนไอล์ออฟแมนประมาณ 800 กม. ถนนหลายสายไม่มีการจำกัดความเร็ว ผู้ผลิต รายการ บันเทิงBBC Top Gear ใช้ ประโยชน์จากข้อเท็จจริงนี้โดยไปที่เกาะแห่งนี้เป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ทั่วไป

การจราจรทางรถไฟ

เครือข่ายรถไฟบน Man (2017)

รถราง Snafell Mountain Railwayที่สถานีเขา

รถรางม้าริมน้ำในดักลาส

บนเกาะวันนี้มีเครือข่ายรถไฟยาว 68.5 กม. ซึ่งขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้า 43.5 กม. เครือข่ายนี้แบ่งออกเป็นห้าระบบที่แตกต่างกัน:

• ทางรถไฟไอล์ออฟแมน
• รถไฟฟ้า Manx
• ทางรถไฟภูเขาสไนล์เฟลล์
• ดักลาสเบย์ฮอร์สแทรมเวย์
• รถไฟ Groudle Glen

สามบรรทัดแรกดำเนินการโดยIsle of Man Transport รถรางบางรางมีอายุมากกว่า 100 ปีในการออกแบบพื้นฐาน แต่เครื่องยนต์และเทคโนโลยีของรถไฟภูเขาสไนล์แฟลล์ถูกยึดครองในปี 1970 จากยานพาหนะจากรถรางอาเคิน ซึ่งปิดตัวลงใน ปี 1974

สนามบินไอล์ออฟแมน

สนามบินนานาชาติ ของประเทศ ตั้งอยู่ที่โรนัลด์สเวย์ใกล้กับคาสเซิลทาวน์ ในฤดูร้อนปี ค.ศ. 1944 มันยังคงเป็นลานจอดหญ้าที่มีโรงเก็บเครื่องบินไม่กี่แห่ง อีกหนึ่งปีต่อมากลายเป็นสนามบิน 4 รันเวย์ของกองทัพเรืออังกฤษ มันถูกเปลี่ยนชื่อเป็น HMS Urley ( Adler ) และใช้งานได้จนถึงปี 1945 เท่านั้น จากนั้นจึงขายให้กับรัฐบาลไอล์ออฟแมนและขยายเพิ่มเติมจากปีพ. ศ. 2541 ผู้โดยสารประมาณ 700,000 คนลงจอดต่อปี

พิพิธภัณฑ์การทหารและการบินเกาะแมนที่อยู่ติดกับสนามบินให้ข้อมูลเกี่ยวกับประวัติศาสตร์การบินบนเกาะ

การจราจรทางเรือ

บริการเรือข้ามฟากและเรือด่วนไปยังBelfast , Dublin , HeyshamและLiverpoolดำเนินการโดยIsle of Man Steam Packet Company

ป้ายบอก ทางแบบลอยตัวและลอยตัวของเกาะ นี้ดำเนินการโดย คณะกรรมการประภาคารเหนือ

แหล่งจ่ายไฟ

สายเคเบิลใต้น้ำสามเฟสที่ยาวที่สุดในโลก ได้ดำเนินการ ระหว่างบริเตนใหญ่และไอล์ออฟแมนตั้งแต่ปี 2542 เพื่อปรับปรุงแหล่งจ่ายไฟของเกาะ

สื่อ

เกาะนี้ไม่มีสถานีโทรทัศน์ของตัวเอง มี BBC และ ITV BBC ออกอากาศการรายงานข่าวเหตุการณ์บนเกาะภายในหน้าต่างข่าวทีวีภูมิภาค BBC North-West วันนี้ ^[13]สำหรับวิทยุ บีบีซีรักษาบ้านกระจายเสียงในดักลาส ^[14]นอกจากนี้ยังมีสถานีวิทยุส่วนตัวสามแห่ง: Manx Radio (ออกอากาศคลื่นกลาง 1368 kHz), Energy FM และ 3FM

ธุรกิจ

เนื่องจากน้ำอุ่นของกัลฟ์สตรีมมีสัตว์และพืช ใต้น้ำที่หลากหลายมาก นอกชายฝั่งของเกาะ^[15]ซึ่งทำให้ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะแมนเป็นหนึ่งในพื้นที่ดำน้ำ ที่ดีที่สุดใน ยุโรป^{[16] ]} และ ดึงดูด นักท่องเที่ยวดำน้ำ จำนวนมาก

เกาะนี้มีสกุลเงินเป็นของตัวเอง คือปอนด์ไอล์ออฟแมนซึ่งตรึง 1:1 กับปอนด์สเตอร์ลิงและตราไปรษณียากรเป็นของตัวเอง

ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดามีตั้งแต่ 10 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับบริษัททุกประเภทอยู่ที่ 0 เปอร์เซ็นต์

เกาะแมนเป็นที่หลบภาษี

ภาคส่วนที่สำคัญที่สุดของเศรษฐกิจในปัจจุบัน เรียกว่าการ อยู่อาศัยนอกชายฝั่งกล่าวคือสำนักงานใหญ่ของ บริษัท กล่องจดหมายในฐานะบริษัทในเครือของกลุ่มยุโรปและต่างประเทศที่ไม่มีการดำเนินธุรกิจ จริง เช่นเดียวกับการธนาคารนอกชายฝั่งสำหรับกลุ่มและนักลงทุน ในยุโรปและต่าง ประเทศ อุตสาหกรรมการผลิตและการท่องเที่ยวก็มีบทบาทเช่นกัน เกษตรกรรมและการประมงเคยเป็นนายจ้างที่สำคัญที่สุด

เนื่องจากที่ตั้งโดดเดี่ยวและขาดความเกี่ยวข้องทางการเมืองกับสหราชอาณาจักร เกาะแมนจึงเป็นที่นิยมเรียกกันว่าที่ซ่อนของเศรษฐีชาวอังกฤษ นักแสดงชาวอังกฤษNorman Wisdomมีบ้านพักคนชราที่นี่ เกาะ นี้ไม่ได้เป็น ที่หลบภัยของชาวเยอรมันอีกต่อไปตั้งแต่ปี 2552 เนื่องจากเยอรมนีได้ตกลงที่จะให้ความโปร่งใสกับเกาะแมนมากขึ้น ^[17]

ในปี 2017 ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษีของสหภาพยุโรปได้พิจารณาว่าควรรวมเกาะ Isle of Man ร่วมกับJerseyและGuernseyไว้ในบัญชีดำ ของเขต ปลอดภาษี ของ สหภาพยุโรป หรือ ไม่ หากเป็นเช่นนั้น เกาะนี้ไม่เพียงต้องคำนึงถึงความเสียหายต่อชื่อเสียงเท่านั้น แต่ยังต้องคำนึงถึงการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจจากสหภาพยุโรปด้วย จนถึงตอนนี้ สหราชอาณาจักรได้ละเลยสิ่งนี้มาโดยตลอด เพราะหลักการของความเป็นเอกฉันท์มีผลบังคับใช้ในพื้นที่นี้ของสหภาพยุโรป อย่างไรก็ตาม สถานการณ์นี้อาจเปลี่ยนแปลงได้เนื่องจากสหราชอาณาจักรสูญเสียเสียงในสหภาพยุโรป อันเป็นผลมาจาก Brexit ^[18]

แม้จะมีแรงกดดันทางการเมืองให้ปิดช่องโหว่ด้านภาษี แต่เกาะแห่งนี้ก็ยังคงถูกใช้เป็นทางอ้อมภาษี เช่น เพื่อหลีกเลี่ยงภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการนำเข้าของสหภาพยุโรป ตามรายงานในSüddeutsche Zeitungซึ่งอ้างอิงจากParadise Papers - เครื่องบินไอพ่นส่วนตัว 231 ลำถูกนำเข้าไปยังสหภาพยุโรปผ่านทางเกาะแมนตั้งแต่ปี 2011 และได้รับการยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มผ่านการใช้บริษัทตู้ไปรษณีย์ ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ นี่หมายความว่าประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรปสูญเสียภาษีไปประมาณ 900 ล้านยูโร Süddeutsche Zeitung แสดงกรณีดังกล่าวด้วยการซื้อและนำเข้าเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวประเภทBombardier Challenger 605จากLewis Hamilton. กล่าวกันว่าแฮมิลตันหลีกเลี่ยงการจ่ายภาษีมูลค่าเพิ่มอย่างน้อย 5.41 ล้านยูโร ด้วยความช่วยเหลือจากสำนักงานกฎหมาย Appleby ⁽¹⁹⁾

คุณสมบัติและสถานที่ท่องเที่ยว

เส้นทางสู่เส้นทางภูเขาสไนล์เฟลล์

• The Grove House and Gardens , แรมซีย์
• Ballafayle Cairn
• Ballaharra Stones , หิน ยืน
• Ballingan , แคร์น
• Cashtal yn Ard Menhirs, แคร์น
• Cleigh yn Arragh ป้อมปราการ
• Cronk Karranวงกลมหิน
• Cronk ny Merriu , ป้อมปราการ Promontory
• หลุมฝังศพของยักษ์ , กล่องฝังศพยุคสำริด
• หลุมศพของกษัตริย์ ออร์รี และหินกานพลู
• กองเจ้าสาว , ที่ฝังศพ
• Mull Hill , วงเวียน Meayll ด้วย
• Old Kirk Braddan , Cross Slabs
• เกลียวหิน แกะสลัก
• เก้าอี้เซนต์แพทริก 3 แท่นยืน, Cairn
• ปราสาท Peelบนเกาะ St Patrick'sซึ่งมีกำแพงหินทรายล้อมรอบอาสนวิหาร St German's Cathedral สมัยศตวรรษที่ 13, Round Towerและอารามโบราณ
• ปราสาท Rushenที่ซึ่งกษัตริย์และขุนนางของมนุษย์อาศัยอยู่ในยุคกลาง
• The Braaidวงกลมหิน
• Tynwald Hillซึ่งมีการประกาศใช้กฎหมายและป้อนข้อมูลโดยตรงต่อรัฐสภาได้ในวัน Tynwald
• Great Laxey Wheelกังหันน้ำที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปซึ่งขับเคลื่อนระบบบำบัดน้ำเสียของเหมือง
• รถไฟไอน้ำไอล์ออฟแมนซึ่งเป็นรถไฟสายแคบที่วิ่งจากดักลาสไปยังพอร์ตเอริน
• Manx Electric Railwayอันเก่าแก่รถรางจากดักลาสถึงแรมซีย์
• The Douglas Bay Horse Tramwayรถรางที่ลากด้วยม้าริมทะเลของดักลาส
• ทางรถไฟสาย ประวัติศาสตร์Snaefell Mountainที่ Snaefell
• The Manx Catแมวไม่มีหาง
• เขตรักษาพันธุ์นกลูกวัว
• Manx Ice ไอศกรีมรสพิเศษ
• The Isle of Man TT การ แข่งขันรถจักรยานยนต์ที่จัดขึ้นตั้งแต่ปี 1907 ซึ่ง จัดขึ้นบน เส้นทาง Snafell Mountain Courseระยะทาง 60.7 กม. บนถนนสาธารณะที่ปิดตั้งแต่ปี 1911
• Manx Grand Prixการแข่งขันรถจักรยานยนต์ที่จัดขึ้นตั้งแต่ปี 1923

ลูกชายและลูกสาวของเกาะ

• แดเนียล แมคโดนัลด์ โลวี ย์ (1878–1951) นักดึงเชือกชาวอังกฤษ
• Frank Kermode (1919–2010) นักวิชาการวรรณกรรม
• Chris Killip (1946–2020), ช่างภาพ
• พี่น้องโรบินมอริซและแบร์รี่ กิบบ์ ( บี กีส์ ) เกิดที่ดักลาสและเติบโตที่นั่นจนถึงปี 1950
• Dave Molyneux (เกิดปี 1963) คนขับรถพ่วงข้าง
• โทนี่ วิลสัน (เกิด พ.ศ. 2507) นักสนุกเกอร์
• David Higgins (เกิดปี 1972) นักแข่งแรลลี่
• Leo Mansell (เกิดปี 1985) นักแข่งรถ
• Mark Cavendish (เกิดปี 1985) นักปั่นจักรยาน
• Greg Mansell (เกิดปี 1987) นักแข่งรถ
• Peter Kennaugh (เกิดปี 1989) นักปั่นจักรยาน
• มาร์ค คริสเตียน (เกิด พ.ศ. 2533) นักปั่นจักรยาน
• Samantha Barks (เกิดปี 1990) นักร้องและนักแสดง
• คอ เนอร์ คัมมินส์ (เกิด พ.ศ. 2529) นักแข่งรถมอเตอร์ไซค์
• Kieran Tierney (เกิดปี 1997) นักฟุตบอล
• โจ ล็อค (เกิด พ.ศ. 2546) นักแสดง

วรรณกรรม

• John Belchem ​​​​(เอ็ด.): ยุคสมัยใหม่ 1819-1999 , Liverpool University Press, Liverpool 2000 (The New history of the Isle of Man, Volume 5), ISBN 0-85323-716-6 .
• Stephen Burrow วัฒนธรรมยุคหินใหม่ของไอล์ออฟแมน: การศึกษาสถานที่และเครื่องปั้นดินเผา 1998
• Richard Chiverell (ed.): Evolution of the natural landscape , Liverpool University Press, Liverpool 2006 (A New history of the Isle of Man, Volume 1), ISBN 0-85323-587-2 .
• เซอร์เดวิด เอ็ม. วิลสัน:  ผู้ชาย ใน: พจนานุกรมที่แท้จริงของโบราณคดีดั้งเดิม (RGA). ฉบับที่ 2 เล่มที่ 19, Walter de Gruyter, Berlin/New York 2001, ISBN 3-11-017163-5 , pp. 205-208.
• Seán Duffy (ed.): The Medieval period 1100-1406 , Liverpool University Press, Liverpool 2015 (A New history of the Isle of Man, Volume 3), ISBN 978-0-85323-627-6 .
• Ulrike Katrin Peters, Karsten-Thilo Raab: เกาะแมน Westflügel Verlag 2007, ISBN 978-3-939408-02-4 .
• นอร์แมน โจนส์: ฉากจากอดีต 17: การรถไฟและทางรถรางของไอล์ออฟแมน ตอนที่ 1 การรถไฟไอล์ออฟแมน Foxline Publishing 1993, ISBN 1-870119-22-3 .
• นอร์แมน โจนส์: ฉากจากอดีต 18: การรถไฟและทางรถรางของไอล์ออฟแมน ตอนที่ 2, ทางเชื่อมเกาะแมน Foxline Publishing 1994, ISBN 1-870119-32-0 .
• Robert Henry Kinvig: เกาะแมน ประวัติศาสตร์สังคม วัฒนธรรม และการเมืองฉบับที่ 3 Liverpool University Press, Liverpool 1978, ISBN 0-85323-483-3 .
• Richard Kirkman, Peter van Zeller: การรถไฟไอล์ออฟแมน หนังสือเรเวน, เรเวนกลาส, คัมเบรีย 1993, ISBN 0-9521624-0-7 .
• วอห์ม โรบินสัน: เกาะแมน เฉลิมฉลองความรู้สึกของสถานที่ , Liverpool University Press, Liverpool 1990, ISBN 0-85323-036-6 .
• Tom Sharpe, ภาพถ่าย: Ian Berry: Isle of Man: วันนี้คือเมื่อวาน ใน: นิตยสารภูมิศาสตร์.  6, หน้า 66-82, รายงานประสบการณ์เชิงข้อมูล, Hamburg 1979, ISSN  0342-8311
• Mark Solly: รัฐบาลและกฎหมายในเกาะแมน , Parallel Books, Castletown 1994, ISBN 0-9518499-3-X
• David M Wilson : The Vikings in the Isle of Man , Aarhus University Press, Aarhus 2008, ISBN 87-7934-370-8 .

ลิงค์เว็บ

คอมมอนส์ : ไอล์ออฟแมน  - ชุดรูปภาพ วิดีโอ และไฟล์เสียง

 Wikimedia Atlas: แผนที่ ทางภูมิศาสตร์และประวัติศาสตร์ของเกาะแมน

วิกิพจนานุกรม: เกาะแมน  – คำอธิบายของความหมาย ที่มาของคำ คำพ้องความหมาย คำแปล

วิกิท่องเที่ยว: เกาะแมน  - คู่มือท่องเที่ยว

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของรัฐบาลไอล์ออฟแมน (ภาษาอังกฤษ) เข้าถึงเมื่อ 3 ธันวาคม 2555

รายการ

1. ↑ https://www.gov.im/media/1375604/2021-01-27-census-report-part-i-final-2.pdf
2. ↑ ^{a b c d e f g hi j cf.} Crown Dependencies. The British Monarchy เข้าถึง เมื่อ4 มีนาคม 2019 (ภาษาอังกฤษ). 
3. อรรถ^{a b c d} Tynwald - รัฐสภาของไอล์ออฟแมน - หน้าแรก ใน: tynwald.org.im 5 มกราคม 2019. สืบค้นเมื่อ 5 มกราคม 2019 (ภาษาอังกฤษ). 
4. ↑ เบนจามิน อิซาคาน, สตีเฟน สต็อคเวลล์: สหายเอดินบะระกับประวัติศาสตร์ประชาธิปไตย สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเอดินบะระ 2012 หน้า 340-341
5. ↑ รูดิเกอร์ โอเวอร์แมน: นักโทษแห่งสงคราม. นักโทษชาวเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่สอง ใน: Zeiten.de. 16 กรกฎาคม 2546 สืบค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2562 . 
6. ↑ ผู้ ฝึกงานใน: nationalarchives.gov.uk , เข้าถึงเมื่อ 17 ธันวาคม 2559 (ภาษาอังกฤษ).
7. ↑ สำมะโนเกาะแมน. ISLE OF MAN GOVERNMENT, 1996, เข้าถึงเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2022 (ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ). 
8. ↑ สำมะโนเกาะแมน. ISLE OF MAN GOVERNMENT, 2011, เข้าถึงเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2022 (ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ). 
9. ↑ ดักลาส (เมือง, เกาะแมน) - สถิติประชากร แผนภูมิ แผนที่ และที่ตั้ง สืบค้นเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2022 . 
10. ↑ 2001 Census, p. 36 ( Memento of 18 November 2008 at the Internet Archive ) (PDF; 1.5 MB)
11. ↑ The World Factbookเข้าถึงเมื่อ 9 พฤษภาคม 2019
12. ↑ รัฐบาลไอล์ออฟแมน - หน่วยงานท้องถิ่น. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2021 . 
13. ↑ BBC One - คืนนี้ทางตะวันตกเฉียงเหนือ. สืบค้นเมื่อ 2 พฤษภาคม 2018 (ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ). 
14. ↑ ติดต่อกับ BBC Isle of Man ใน: ข่าวบีบีซี 27 พฤศจิกายน 2555 ( bbc.com [เข้าถึง 2 พฤษภาคม 2018]). 
15. ↑ บิล แซนเดอร์สัน: ดำน้ำที่เกาะแมน: เดอะ บูรู. ใน: scubatravel.co.uk สืบค้นเมื่อ 31 พฤษภาคม 2011 (ภาษาอังกฤษ). 
16. ↑ สิบแหล่งดำน้ำที่ดีที่สุดในยุโรป. ใน: scubatravel.co.uk SCUBA Travel Ltd เข้าถึงเมื่อ 31 พฤษภาคม 2011 (ภาษาอังกฤษ) 
17. ↑ ที่หลบภาษีหนึ่งแห่ง: ไอล์ออฟแมนแตก ใน: n-tv.de n-tv Nachrichtenfernsehen GmbH, 2 มีนาคม 2009, ดึงข้อมูลเมื่อ 26 กรกฎาคม 2011 
18. ↑ Brexit , ในTagesschauเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2017
19. ↑ เอลิซาเบธ กัมเปเรล, มอริเชียส มัช: นักบินสูง. ใน: Süddeutsche Zeitung. 7 พฤศจิกายน 2017 ดึงข้อมูล 7 พฤศจิกายน 2017 . 

54.237222222222-4.5230555555556พิกัด: 54° 14′  N , 4° 31′  W